Bu Nasıl Bir Devrandır Şiiri - Derdi Dercan

Bu nasıl bir devrândır, bu nasıl çağdır kardaş.
Nasıl bulandırılmış, nasıl da kirlenmiş baş,
Cüsseler çalkalanmış düzeltmek ise uğraş,
Taş yerinde ağırken, ne zaman oldu talaş.

Ne biçim çağa düştük, insanlık bir avare,
Herkes bir yol tutturmuş fikirler binbir pare,
Ser sarhoş, bünye nahoş, sinede vicdan yare,
Meydan maskot geçidi bu derde yok mu çare.

Anlat bize bakalım, nasıl oldu bu halet.
Ne ara zafer buldu, körkaranlık cehalet.
Anlat da öğrenelim cahil nasıl bir alet?
Yoksa maşa gibi mi? taşır nâr-ı adâvet.

Bu üç günlük dünyanın turşusunu kurdular.
Turşu maya tutmadan gevşetip de bozdular.
Bozuk turşu yemekten mecâzen kokuştular.
Yazık! genç dimağlara zokayı yutturdular.

Safilîne bir dirhem özgüven koklatılmış,
Başına badem sürüp bir güzel parlatılmış,
Çıkarıp mahallede zurnayla oynatılmış ,
Birazcık alkışlanıp kafadan tırlatılmış.

Çok yakın zamanlarda akıl ve izan vardı.
Hâkk rızası revâçta, vicdan cürüme dardı.
Süflî işler mahzende bilinmeyen bir kârdı.
Bozuldu şimdi zaman sıradanmış sayıldı.

Kıyamet gününe dek, insan olsa da handân,
Bir sabah uyanacak, muhakkak ki rüyâdan,
Kimler gelip geçmedi kadim rûy-i dünyadan,
Kimlerin defterini dürüp etmedi candan.

Sor semud, ad, eyke ve sebe'ye Nuh kavmine,
Sodom ve gomore'den ses çıkmaz serzemine,
Firavun, Nemrud gibi zalimlere sor yine,
Nasıl encam buldular kör olunca hakk dine.

03/02/21