Bu Milletin Altınıda Oymayın

Cenıpırı ağırladık bâl ile
Aslını unutmuş toplu mal ile
Eve bile dönemiyor sal ile

Ne mutlu ben bir eşeğim diyene
Eşek bile kızar benzetilmeye

Acabâ ne zaman dönüş var öze
Yaban hayranlıği döndürdü köze
Cenıpır bileti alinmaz yüze

Gitti bir dâire iki salvoya
Bizim comar bile böyle havlıya

Üç aylık asgarî rızığı verip
Cenıpır uğruna kazığı yiyip
Sonra açım açım diyerek gezip

Ahmâk insanıma gülesim gelir
İçimden fizana süresim gelir.

Halkın türküsünü alaya alıp
Cenıpırın açık yerine dalıp
Sonra yıllar boyu zır zır ağlayıp

Akşamdan kalana sabâh neylesin
Allâh akılsızı islâh eylesin.

İşte dostlar yetim kalmış Türküler
Bizde çoktur garip garip öyküler
Birde sırtındaki postu kürkü yer

Ne mutlu bak anladım diyene
Pes doğrusu aynı haltı yiyene

Sezâiyim gayrı anlayın beni
Elden hayır gelmez kırmayın beni
Adam diye bile saymayın beni

Bizim Türküleri yetim koymayın
Bu milletin altını da oymayın.