Bu Mezar Tek Kişilik

Yüreğimin doğu yakasında acı çekmektesin.
Hatıramdan silinmiş
hangi vakit çektim seni içime,
kuruldun taht diye kapımın eşiğine.
Ellerimde senin gözyaşların.

Bir başka avuçta kaderini gören gözlerin
şu günahkar papazı mı aldatmakta, seni mi?
Nafile uğraşma..
Bedenini ikiye bölen geçmiş zamanları
kasten bileyen bu kadın bilki borçlu,
senden çok kendine.

Tanı beni!
Içimdeki isyana sebep bu korkunç nostalji
tarihin hangi zamanından kalma bilinmez.
Ben ki bu koskoca yanılsamada bir yaşamı borçluyum bana.
Boş avuçlarımı uzatsam ne çıkar,
kendi resmini görmekten başka.
Sen ki ananın düşlerini bağlayan saç tellerini çözerken
Bilmez misin ki?
aynı sebeple aşık olan,
aynı sebeple hayıflanan kadınlığımızı
aynı saç telleri bağlar birbirine.

Yüzyıllardır bir korsan demir atmış sana
Sanır ki gemisi sağlam kendisi kaptan.
Bırak öyle sansın zavallı.
Oysa herşeye sebep bir rüzgar.
O rüzgar ki
bütün kara bulutları başımıza toplamış
yağmur yağıyor üstümüze, ellerim ıslak
ellerimde senin gözyaşların.

O yaşam hırsızları ki dayanmışlar kapına
açlar düpedüz.
Korkma!
gereği yok kızma
acı onlara, aç kapını, al içeri
Unutma!
Bu da bizim payımıza düşen.
Bir pezevengin sinsi gülüşü yaralamasın seni
ya da bir yobazın riyakarlığı.
Neylersin devir bu işte.
Islami bir hazla recme uğratmak istiyorlar duygularını,
dillerinde ise aşk nidaları.
Taktıklarından beri Tanrı'nın kadın yüzüne bir peçe,
ellerime düşen senin gözyaşların.

Diyeceğim o ki;
sen aşkı mayaladın yüreğinde,
şehirlerin ışıyan gözleri uykudaysa eğer,
gafilse bir o kadar, bu sefalet senden sorulmaz.
Gökler ki sütten kesilmiş bu açlık ondan.
Benimse ellerim ıslak, ellerimde senin gözyaşların.

Evet dinleme
kapa kulaklarını, haykır yüzüme.
Deki; bu hikaye bildik
Bence de unut beni.
Bu mezar tek kişilik