Bu Memleket Şiiri - Mehmet Necip Özmen

dedik ki
bereket gerek
sazlar çalıp
oynaştık
dalaştık el aleme
etrafında dolandık
sonra
indik mevlana'ya
en alçaktaki alçak gönüle
ve ashabül keyf'e
ve de rumelinden yeni bir dünyaya
gönül döktük
ter dökdük
yakardık hep birlikte
eriştik nefes nefese
vuruşkan
ve de
bereketli
ve dahi doğurgan
emek zahmet dokuduk
hep birlikte
her bir yandan
yer yer doldurduk
oğulunca anzel balınan
öbekleşip höyüğünde
titreşirken kara ormanları
uğultusunda deli ormanların
kıvrak ve sessiz
girdik anadolu'ya
konakladık
karar kıldık kadın ananın
ta!
göbek çukurunda