burnumu sızlatan kokusundan bildim...
gözlerimden doğan anaç bulutundan,
yanaklarımın aşina güzergahından
apansız bastıran yağmurundan tanıdım...
evet, evet! bu hava, o hava.
gel de içme! gel de söyleme:
"yine hazan mevsimi geldi
yine yapraklar rüzgarların peşi sıra gidecek."
gel de yazma:
nedir bu dilinde zavallı niyaz
belli ki teselli sözün var yine
bir garip esiyor rüzgarlar bu yaz
belli ki bu güzün, hüzün var yine...
ah kuzum yine mi?
bir halta yaramaz da dayanamam bilirsin......
ve dipnot neden bu kadar yalnız, kimsesiz ve çaresizim?
Kayıt Tarihi : 27.9.2016 00:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!