Bu gün Şiiri - Hatice Ak

Bu gün uzun-uzun seni anlattım bana
Bakamadığım gözlerini
Bir kerecik göz göze gelsek
Biliyordum gözlerimdeki boşluğu göreceğini
Başım öne eğik duruşum işte bu yüzdendi.

Bu gün uzun-uzun seni anlattım bana
Gözlerimi sürekli başka yöne çevirirken
Sen de inanmadın biliyorum
Güneşten rahatsız olduğum yalanına
Ama söyleyemedim işte
Benden yar olmayacağını sana
Kıyamadım o çocuksu masumluğunu
Bölüp, parçalamaya

Bu gün uzun-uzun seni anlattım bana
Sürü kuşların içindeki yalnız serçe halini
Yani nasıl desem, konacak dal arayışını
Ürkek bakışlarını, göz-göz olmuş yüreğini
Ve her şeye geç kaldım serzenişlerini

Bu gün uzun-uzun seni anlattım bana
Çaresizce çırpınan yürek sesini
Ne fırtınalar kopuyordu kim bilir içinde
Karanlık bir tünelde yol bulmaya çalışan ışık gibi
Dupduru halini,
Dokunuverseler ıslanacak olan kirpiklerini

Ve bütün bunlar bir çığlık, bir çığ gibi koptu yüreğimden
Sana hiçbir şey için söz veremeyeceğimi anladığım an
Olamayacağımı yazında, ayazında, baharında güzünde

İnan bu benim seçimim değil, inan nazımda değil
Keşke sen Karacaoğlan, ben Elif kız olabilseydik
Yüce dağların doruklarındaki yaylamıza varabilseydik
Erim-erim eriyip, tükenmeseydi ciğerlerimiz

Bir bilsen nasıl bir azaptır bu
Darmadağın eder düşlerimi çaresizlikler
Öyle bir ateş ki yakar durur, yakar durur da
Bağlanır elim ayağım kör düğümlerle
Düğüm-düğüm olur her bir zerrem nefes alamam

Bu gün uzun-uzun seni anlatırken bana
Dilimin ucuna gelen sözcüğü söyleyemedim
Ne olur unut ve sevme beni demek istedim
Diyemedim.
Bilmiyorsun ki yüreğimin nasıl katılaştığını

“Ne olur unut...
Unut ve sevme beni…”

31 Ekim 2012