Gece sesimi duy!
Ayrı bir yorgunum bu gece.
Sevmek için ne çok sebep var bu dünyada.
Güzel bol güzel...
Lakin senin gönlünün aynası neyi gösteriyorsa,
Asıl o güzel...
Ayna hala kırılmadı.
Kıramadım çünkü.
Aynada öyle bir yüz var ki;
Kırmaya cesaretim yok.
Kader!
Koy şu aynaya bir boşluk da,
Yerleştirivereyim gönlümün çakıl taşlarını,
Tam ortasına...
Kırıp atayım...
Kaldır şu güzelliği,
Bir ayna için çok fazla bu mah-cemal.
Kaldıramaz...
Onu bilirim.
Naiftir gönlün aynası.
Vazgeç gönül!
Dert mi bulamazsın kendine?
Ya da hala gerçekten sever misin?
Sanmam...
İzin vermem çünkü...
Sol yanım ''Onu sevmekten vazgeçilir mi ulan!?'' derken,
Ben ''Vazgeçmeyip de ne halt edeyim ulan!?'' derim.
Gönül sus kafamı karıştırma.
Bir kafam kaldı zaten karışmayan,
Kendi karışık halini bana da bulaştırma...
Yazamıyorsun da zaten bu gece.
Ne şiiri bu şimdi gece gece?
Kaldı mı sence yazacak bir şey o sevgiliye?
Kalmadı...
Zorlama o zaman.
Halinden belli,
Beni çekecek halin yok bu gece.
Sen aynanı izle.
Bu film kaçmaz.
Başrol ateşten bir çember...
Yananı görmediğin müddetçe sıkıntı yok.
O yüzden sen beni görüp de,
Yıldızdan mahrum kalma...
Haydi iyi geceler...
Kayıt Tarihi : 12.9.2021 00:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!