Bu Efsanevi Aşkımızın Sonunda

her sabah
gün doğarken sabahlarıma
ilk sen düşersin aklıma
bir hüzün dolar dünyama
yokluğun ok gibi saplanır bağrıma
kan gelmez olur damarlarıma
ah! sevdiğim,sevgili şiirim
bir gün çıkıp gelsen de yanıma
hasretimiz bitse bu dünyada
yoksa seninle mahşeri bekleyeceğiz
hem de ömrümüz boyunca
ben razıyım buna da
yeter ki beni sensiz bırakma
hayallerimde rüyamda olsa da
sen de beni yüreğinde sakla
sakın beni üşütme orada
bil ki sevgindir can veren bana
ne de güzel olurdu inan
muhteşem bir kavuşma olsa
bu efsanevi aşkımızın sonunda
öyle değil mi sevgili cana?
söyle sen ne dersin buna?
keşke keşke şairim diyorsan eğer
haydi o güzel ellerini uzat bana
mahşerde bile bırakma bir daha
15.02.2006
Hüseyin Erdoğan