Hasretle yanıyor o günden beri
Gözlerin gözüme değince benim.
Unutmam mümkün mü ki asla seni
Gamından ezilir benim her yerim
Sensiz kararıyor bu zalim dünya
Yoktur ki gözümde olmaz benzerin
Kül oldum uğruna, yıkıldım bilsen
Ömrümün sevinci gitmiştir görsen
Yollara bakarken sel oldu gözüm
Umutsuzum inan, tükendi sözüm
Gittiğinde gece gündüz karıştı,
dört yanımı birden kapladı hüzün
Kapanmaz yaralar, derin mi derin
İnan ki solmuştur gözümün feri
Aklıma gelince donar her yerim
Seni görmeyenler anlar mı beni
Yıldıza benzetim senin gölgeni
Duymasamda seni vede sessini
Anlıyorum tüm varlığımla seni
Yakında hissederim benliğini
Ayrılık dağını aşsam da yetmez
Belki de bu acım yıllarca sürer
Kalpten kalbe kurulsa da bir köprü
Olmayan duaya âmin denilmez
Bu dünyada vuslat olmaz ki bize
Kader cevap vermez beklentimize
Münacaat ettik biz Rabbimize
Hangi yol hayırlı, göstersin bize
mesakin-04-10-2025
Saki MeKayıt Tarihi : 4.10.2025 09:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!