Bu Dinsiz,Dilsiz Gece

bu gece
bu dinsiz ve dilsiz
bu herşeye benzeyen
bu hiç birşeyi anımsatan,
oruspunun ıslandığı son kirli
su...
yüzümüzü her sabah
yıkadığımız,
namuslu,
umutlu,
sıradan,
ağlayan ulu orta
utanmadan
su gibidir...
döküldükten sonra
beş kere
ve duayla
arınır şeytan olsa...

yaşlı kadın değil de
bu gece
bu dinsiz,dilsiz gece
yakışıyor yakasına zamanın...
takım elbiseyle toplarken ölüm hasadını
takım elbiseyle,ütüsüz
toplarken çocuklarını,
toprak kokar,ağzında
tadı gözyaşlarının,
ve parfümle boğulmuş
namahrem yerinde
pıhtılaşır sevdanın...

ölüm bu...
gül biraz daha,
sarı ışıklar gelen yolcuların
devasa arabaları,
giden yolcularınki
hüzünle dağılan
fren lambasında
kan kırmızı...

bu gece
perada
olsa olsa
pezevenklerin
son sermayesidir...
beşinci kere
dökülürken saçına
istanbulun....
kırmızı....