Bu Boyun Eğmem Şiiri - Mehmet Gün 4

Gözlerim daldı mı kimsenin bakmadığı yere
Tek duyduğum geçmişin yankısı zihnimde
Hatalarımın hepsi birer birer geldi mi dile
Buz gibi kaskatı hatıraları getirir perdeye

Yalnızlığın koyu katranı sardı mı her yanı
Bastırır her şeyi pişmanlığın acı feryadı
Unutmak için hatırlandı mı köhne anıları
Sunulur özene bezene seçilmiş olanları

Neden bu kadar yolcuya zaman kısa
Her saniye yüklüyor bin hatıra omuzlara
Bakmayın bakışlarıma, donup kalmama
Sessizce hikâyeler anlatır anlayanlara

Her yaşa yepyeni bir iz, yine bir hatıra
Sebebi felek mi bencilliğim mi yoksa
Her izin ince sızısı kalsa da simada
Durgun olmam bundan mıdır acaba

Her kusuru, hatayı görmezden gelemem
Bu diyardan akılda şüphe, eli boş gidemem
Sessizliğim kabulüm mü, bu boyun eğmem
Yoksa isyanım mı ki sessizliğe bürünmem

Silsem acı olanları kimseyi incitmeden
Kalanların hiç birini yerinden etmeden
Âbat olur muydum kalan sürgünümden
Var mıdır ki deneyip te berhudar göçen