Bu Aşkın Dersi Bitmedi

Ruhuna Fırat’ı bağladım,yüreğin Keban Barajı mı?
Bana elektirk veriyorsun.Yüreğin su. Ezcanım bense Dicle oldum.Akışım sana doğru.Yüreğimde akan şelaleden dev kazan oluştu.Her bakışında Derinlik arttı.Platonik bir rüzgar esiyor içimden.
Burda bütün renkler biraz mavimsi,biraz pembe ve birazda yeşil, ortalıkta matemden eser yok,
Bütün kelebekler düş rengi ve bütün martılar masum,bütün gözler ela,seni çağırıyor sol yanımdaki ağrılara.Ve yüreğimizin enginliği kadar çok…
Adını daha bilmiyorum. Sen lise 1 ‘e yeni gelmiştin.Bense artık tecrübeli lise 2 ‘deydim.
Her gün salına salına yürüyerek gelişin bende bir devrimdir.En büyük aşk tek kişilik yaşanır.
Adın ne?
- Şimdilik her şeyimsin Ezberimsin, Ezcanımsın.Sizin sınıfın önü ve koridoru en sevdiğim mekan oldu.Biliyor musun.İsmini beğendim.Sudenaz. Yüreğin su, tavırların naz.Bense Baran.Meğer baran yağmurmuş sana yağıyorum aşk toprağım.İsmini öğrendim.Sizin sınıftaki Elif bizim serviste.Sırf seni tanımak için onunla yakınlık kurdum.Elif’le olan diyalogum aşka dönüşmüş.Elif beni seviyor.Benim kalbimse senin sahiline demirlenmiş orada çürüyen bir gemi gibi.Seni bekliyorum tüm yüreğimle.
Yüreğimin kuzey yarım küresinde sevimli penguenler var.Onlar da seni bekliyor.Yüreğimin güney yarım küresi Antartika. Antik bir sevda yolundayım.
Asıl sen oraya gelmelisin.Çözmelisin.Antartika’ma gel.Orda yaşam yok. Beklenti yok,hasret yok, özlem yok, sorgu_sual yok, hüzün yok, matem yok, sitem yok,kavga yok, ayrılık yok,...yok işte yok...yok..yok..
Zamansızlık var,sensizlik var,kavuşmamazlık var, aşk var,sen var.
Sadece zamanı seninle geri almak var,
SADECE SEN varsan da yeter…

Sensiz yaşamakta Antarktika gibi.Sensizlik güney gibi.Güney ya çöl, ya buz.İçim Antarktika.
İç -dışım çöl. Gel yıka iç- diş.Oncadır gönül arabam senden sevgi benzini alıyor.
Susuzum ve suçsuzum. Seni sevmek en büyük suçum.İlk aşkla, ilk deprem gibi.Çok acemice seni sevdim.Sizin sınıfta herkes biliyor.Bir Elif, bir de sen bilmiyorsun.Elif servisten arkadaş,sana gelmek için Elif boğaz köprüsü. “Sen denizinden “geçmek için Elif boğaz köprüsü.
Herkes elif için sınıfa geldiğimi sanıyor.Oysa Sudenur’um var.Varlığına kitaplar ekledim.
Kalp kapağıma, sınıfınızın kapısına, duvarlara, sırana Sudenur yazdım. Yetmedi Sudenur ve Baran yazdım. S/B Sırana baktın mı? Gözlerimden anladın mı?
Seni sevmeden önce 71 kiloydum. Şimdi 60 kilo oldum. Senden önce sınıfın en iyi örgencisiydim. Şimdi ortalardayım. Orta bir sevdadayım. Bakışların dersim, güzelliğin dersim, yürüyüşün dersim.
Elif’ten senin telefonunu ve Msn'ni aldım.Ekledim seni Tam 6 ay oldu.Çiçekler açılmış.Her yer yemyeşil.Güller açılmış, güzel kızlarda güller gibi...
Dramatik bir sona değil.Seninle en güzel anlara tarih olmak için buradayım.Ya sen neden burdasın?
-Sudenur: Bir roman gibiydi Konuşmaların.Sabırla seni dinledim.Gözlerime baksana...Seven gözleri bilirmisin?
-Baran: Seven gözleri bilirim.Yeşil ışık gibi değil.gelip geçenler için değil.Seven gözler kıpkızıl. Herkes durur.İşte gözlerin kıpkızıl.Acaba gözlerin ışıl ışılken benim kalbim ne yapar düşündün mü?
-Sudenur: Dört aydır peşimdesin.Ben aşkın peşinatçısıyım.Toptancıyım.İlk günden biliyorum; ama tek kişilik ordu olamaz.Aşk bir ordudur.Aşk bir savaştır.Sen gerçekten iyi bir silahçısın.Bütün silahlarını kullandın.Msn buldun,telefon numaramı öğrendin,benimle sohbet ettin.Ben bunları çok sonradan öğrendim.Aşkın büyüsüne kapılmışsın.Benim için büyük bir ordu olmuşsun.Senin beni sevmeni sevdim.Azıcık sana yol açtım.Birisinin beni sevmesini çok seviyorum.Bu seninle birlikte beşinci kişi oluyor.Şuan beş kişi beni platonik olarak seviyor.Bu sayının çokluğu beni sevindiriyor.Birisinin sevmesi.Sevgi zincirinin son halkası sensin.Senin beni sevmeni seviyorum.
-Bunun dışında aşkı tümleyen benden hiçbir duygu yok.Hep birilerinin benim için sevgi gösterisi yapmasını seviyorum.Sen benim için her seyi yaptıkça mutlu oldum.Benim için aşk bu.
-Baran: Aşk oyunu oynuyorsun demek. Bende oyuncak.Ne güzel değil mi? Yaşadıklarımın bedeli meğer bir oyunmuş.Sen hiç ölümü tattın mı? Ölü gibi yaşadın mı? Sen hayal kırıklığının en kötüsünü yaşadın mı.? Ben aylardır senin olmak için her şeyi yaptım.Sense bir oyundasın.Oynaşta bile değilsin.Seviyor gibi sevmek.
-Ne güzel oynadın. Seviyor gibi sevmek.Bense sevdim.Öylesine değil ölürcesine.Ezcanımsın Ezberimsin.
-Seni okuyor ruhumun bülbülleri.Sana tutuldum.Sana ölen bir ölüyüm.Şimdi yaşamak; ama nasıl yaşamak olacak.Ezberim nasıl silinecek.?

Bir soluk almaksa, sen doluyorsun. Nefesime. Gecem, gündüzüm, her adımın,her anım…
Bir kelebeği öpecekse dudaklarımı önce sen konmalıydın.Saçlarımda dolanan rüzgar sen olmalıydın.Başımı yasladığım yastık sohbetlerime sen hayal olmalıydın.Sen olmalıydın sen

Sudenur bu konuşmalara dayanamadı.Gözlerinde iki damla aktı.Bir insan bu kadar sever mi?
İçindeki sislerle,hislerle,sisli İstanbul sokaklarına çıktı.Okuldan biraz uzaklaşmıştı karşıya geçmek istedi; ama bir araba onu yolun yarısında kucakladı.
-Bütün okul duydu,önce onu seven platonik beş aşık koştu hastaneye. Herkesin elinde kırmızı
Bir gül. Sudenur artık,ne su ne de nur.Ağır bir yaralı,ölümle yüz yüze gelmişti.

Yıldızlar çoğalıyor,güneş akşamı hep erteliyor,ay bile daha fazla ışık saçıyor, hesaplar sevdaya doğru her an aşkı ve yaşamayı suluyor.
Her nefeste sen vardın,her yazıda,her filimde.
Ve yüreğim yaşadığın bayramı sürdürür.Elini tutacam,kırılmıştı,göz göze geldik.Yalnız bir gözün görüyordu.Bir ayağın,bir kolun,bir gözün gitmişti.Yarım bir sevda için mi Allah’ım
Bütün bunlar. Burada saklı kent var, senin ve benim yüreğimin arasında saklı.Bu kentte hala seni seven bir ben varım.Yarım kalmış sevdamızı büyütecek sevda erlerimiz var,bitmeyen bir okulumuz var.Önce sen,önce dersler, öncelik ver gelecek.Bu aşkın dersi daha bitmedi.