Son yakın...
Beni kendi halime bırakın.
Böyle zamanlarda istediğim,
Bir bardak çay yanında,
Tek buz atılmış tek duble rakım.
Son yakın...
Yaklaşmayın yanıma sakın.
Görmez misiniz ateş gibiyim,
Dokunsanız yakarım,
Konuşsanız susarım,
Gitseniz ardınızdan bakarım.
Bana dokunmayın.
Siz ne yapın biliyor musunuz?
Dönün kendinize bakın.
Bir gün bitecek olan hayatın nehirlerinden,
Denizlere akın
Ama aldanmayın sakın,
Sakın aldanmayın,
Ve bana dokunmayın.
Olmazlar olur bir gün,
İyi veya kötü olmazlar.
Belki seni kötüleri bulmazlar,
Önünüzde duygusuzlar set gibi durmazlar,
Basın geçin öte tarafa,
Hayatın nehirlerinden denizlere akın,
Ama aldanmayın sakın,
Sakın aldanmayın.
Sonra kendinizi bir masa başında,
Hayatı sorgularken bulmayın.
Ha bir de,
Mümkünse bana,
Aman ha dokunmayın.
Kayıt Tarihi : 31.10.2021 15:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Emin Daştan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/31/bu-aralar-bana-dokunmayin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!