Bu Acı Başka Şiiri - Mustafa Erkenekli

Kırık kalp, bükük boyun, bu sevdadan kalanlar,
Benim büyük sevdama, hiç girmedi yalanlar.
Sözlerimi sadece, ben gibi seven anlar,
Herkesin sol yanında, derin bir acı var da
Benim sol yanım değil, bütün bedenim 'Har'da.

Sevdayı soranlara, acı çekmektir derim,
Kimseye bir şey etmem, ben kendime ederim.
Bir sevgili yolunda, sonsuza dek giderim,
Muhakkak ki her yolun, başı ve sonu var da
Benim sol yanım değil, bütün bedenim 'Har'da.

Başkasına elletmem, yaramı ben sararım,
Kaf Dağı’nın ardında, bir Zümrüt’ü ararım.
Bu yangınım olmasa, ben ne işe yararım?
Elbette ki bilirim, her derde derman var da
Benim sol yanım değil, bütün bedenim 'Har'da.

Daha akşam olmadan, göze karanlık çöker,
O gözler ki yârine, gece gündüz yaş döker.
Atalar doğru demiş, acı acıyı söker,
Yaşanan her acının, mutlak ilacı var da
Benim sol yanım değil, bütün bedenim 'Har'da.

Vicdansıza esirim, asla elden kaçırmaz,
Beni azat eyleyip, hürriyete uçurmaz.
Belki özgürlük bile bu acıyı geçirmez,
Kimselere denmeyen, bir kurtuluşu var da
Benim sol yanım değil, bütün bedenim 'Har'da.

Yanmak nedir diyorlar, yanmaksa işte yanmak!
Gecenin sabahında, ateşlerle uyanmak.
Sevmediğin bilsen de bir tek bakışa kanmak,
Bakışlarında bile, “İstemiyorum! ” var da
Benim sol yanım değil, bütün bedenim 'Har'da.

04.01.2006
G.