Bozulmuş Şiiri - Mehmet Akif Uludağ

Dostlar ile otururken bir gece,
Dedik ki memleket fena bozulmuş
En küçük, en ufakta bir hece
Söyleyen yapmacık kişi bozulmuş.

İnsanda kalmamış hayâ, namus, ar,
Çalmanın çırpmanın adı olmuş kâr
Hortumlayıp memlekete ver zarar
Ticaret adabı, fişi bozulmuş.

Aşklarsa bir tuhaf, hepten maddesel,
Samimiyet hiç yok, sevmekse görsel
Adam garip, kadın olmuş yüzeysel
Erkekler değişmiş, dişi bozulmuş.

Adalet kalmamış mülkte, temelde,
Yalan dolan, hepsi de var her dilde
Bırak tamamını, en küçük belde
Onun bile otu taşı bozulmuş.

Her dönem olmuş böyle kavimler,
Ama içlerinde varmış âlimler
Neredeler şimdi, kim ya da kimler?
Bozulmaz dediğim kişi bozulmuş.