İnsanlığımdan çıkarıyor insansızlığın
Yine de yüz göz oluyorum orospulaşan yalnızlığınla
Kanı bozuk sevdalardan geliyorsun her defasında
Leş gibi ihanet kokuyorsun..
Kutsal sığınağımdır derdin yalnızlığım
İçinde düelloya tutuşan adamların,
Gardı düşük bakışların,
Çorabı kaçık orospuların..
Yalnızlığın,
Mayası bozuk öteki yarın..
Kayıt Tarihi : 28.10.2008 13:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!