nerden estiyse işte
aklıma geldi birden
bozacının gece voltası
-ekmek kaygısı…
hüzne vurgun bir çocuktum
ramazandı
hep aynı saatlerde geçerdi/
sokaktan…
aynı nağme dudaklarında
pencereden gizlice/
ona bakardım…
gün olur, yağmur yağardı
kaldırımdan kaldırıma koşardı.
ah! çocukluğum
hüzne vurgunluğum…
çocukluğumda;
İstanbul bambaşkaydı
sokaklar hep canlı/
cıvıl,cıvıl
kurnalar kurumamıştı,
kuşlar hâlâ konardı;
yeşil dallara…
tadı bir başkaydı;
…akşam olunca
beklenirdi sofra başında
iş yorgunu baba…
nasıl olduysa büyüdüm
kendi kendime yürüdüm/
sokaklarda…
değişmişti İstanbul/
tepeden tırnağa…
vurulmuştu bozacı
bir gece voltasında!
gece
voltasında…
Kayıt Tarihi : 14.12.2006 14:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdar Erdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/14/bozacinin-gece-voltasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!