Boynumu Bükenler Var Şiiri - Mehmet Ali ...

ne büyük kavgalar var beni cezbeden
ne kutlu sevdalar
kendine çeken coşturan heyecan veren can isteyen
takılıp ardına gitmemek, ne mümkün

gel gör ki
iş öyle değil
hani derler ya
‘kazın ayağı perdeli’
adamda cesaret olmalı; biraz da deli

atıvermek var atıvermek gözleri kapalı kendini sellere
nereye demeden gitmek; aktığı yere

korkusunu duymadan mağlûbiyetin
hesabını yapmadan gâlibiyetin
ve
tadını çıkartmak her anın
üstüne üstüne gitmek kavganın
ve erimek
ve erimek ateşinde sevdanın
koşarak gitmek; haykırmak - dostlar ben de varım -

ahhh
kolumdan tutup da çekenler olmasa
gelecek kaygısına; üç kuruş menfaatin hesabı olmasa
böyle pusar mıydım
sinip kalır mıydım kendi köşemde
böyle sessiz
böyle ürkek

ayrıntılarla boğulmadan
tık nefes edilmeden
daralmadan alabildiğine geniş olmanın özlemi var ya özlemi
kızgın yağlar gibi dağlar sinemi

kolay iş değil
hiç de kolay değil; öfkeleri yutabilmek
gitmez mi ağrıma; böyle bir yaşamı kabul buyurmak
karşısında durmak varken; ters gidenlerin
yüzüne tükürmek varken; yanlış edenlerin
ama
benim suskunluğuma nedenlerim var nedenlerim
yalnızlığımdan
dönüp de arkamı boş görmekten kaynaklanan umutsuzluğum var

namerdim
korkum bir benden yanaysa
gelecekte fidanı güllerin yeşerir mi kaygısı olmasa

geride kaldım ben geride
çoook çok geride
ve coşkulu her düş kala kaldı yarıda
duymaz mıyım utancınışu düzende bir birim olmanın
ve işlevinde çarkının bir dişi olmanın
korkusu yok mu korkusu
bir başına olmanın sahipsiz bırakmanın
ve nitekim
aç kalmaktan korkar mıyım
aç bırakacaklarım olmasa
korkar mıyım soğuktan dondan
benden güneş umanlar olmasa
ben bilmez miyim
nerde akşamlanır nasıl sabahlanır
benimle akşamlayıp ve benimle sabahlayanlar olmasa

zor şeymiş
birilerinin mevcudiyetinin sebebi olmak
zor şeymiş baba olmak

ama
bir o kadar da kutlu değil midir
birilerine kendini adamak
ahhh keşke
o birileriyle sınırlı kalmasaydı kendini adamak

hoş bir hevesteydim
şaştığı zaman pusulam
sevdiğimi almak oldu en büyük kazam
sonrası
bir lokma ekmek hesabına yaşam
öylesine bencil öylesine bireysel
olmasalar dediğim yenilme korkuma ufak bir sebep
yoksa
ne bir mazeret ne de bir dilek
ve
kapılmışsak düzenin akışına
öylesine bir sitem boş bir şikayet

şayet
yerindeyse yapılan hizmet
umut yarında
yarın oğulda

24 Ekim ’95