Böyle Olmamalıydı Şiiri - Ramazan Atmaca

Fırtınalı bir gençlik yılları,
Demiri sıksan suyunu çıkartırdın.
Kimseye eyvallah etmez,
Yıkılmaz bir tavır takınırdın.
Alev alev yanar; yakardın.
Yanına yaklaşılmazdı havandan,
Burnun bir karış yukarıda,
Herkese tepeden bakardın.
Yalnızlığa yatırım yapardın hep
Eşten dostan uzakta,
Hiç hal hatır sormazdın.
Kaçamayacağını bile bile
Hayatından çıkarmıştın ölümü,
Hiç ölmeyecekmiş gibi,
Hesapsız yaşardın.
Böyle olmamalıydı sonun.
Bak yaprak bile kımıldamıyor,
Son demindesin hayatın.
Sönmüş bir ocağın,
İsli bacası gibi, yapayalnız kalmışsın.
Tütmende bile hayır kalmamış.
Kahredici yalnızlığınla 'gel' diyorsun ölüme.
İnat etmiş ölüm,gelmiyor işte.
Kahredici yalnızlığı yaşarken,
'YALNIZLIK ÖLÜMDEN BETERMİŞ'
Dedirtene kadar, gelmeyecekte.