Böyle Gidilmez Şiiri - Yusuf Maral

Böyle Gidilmez

Akşamın karanlığı çöktü şehre
Sokaklar da tenhadır şimdi
İt kopuk kol geziyordur bu saatlerde
Bilirim sen karanlıktan da korkarsın biraz
Otobüsler son seferlerini çoktan bitirdi
Metrolar, trenler, tramvaylar falan...
Taksiler acayip pahalı bu şehirde
Otur biraz daha,
Bi çay koyayım sana
Böyle Gidilmez...

Mevsim sonbahar,
Ağaçlardan hüzün düşer sol yanına
Deli bi fırtına savurur çarşaf gibi denizi
Ertelenir bütün vapur seferleri
Bak bulutları görüyor musun
geceden bile siyah
Yagmur bastırır birazdan
Hem biliyor musun ?
Kendi gibi yağmuru da delidir bu şehrin
Büsbütün ıslanırsın şimdi
Üstelik ne şemsiyen var, ne kabanın
Ellerin üşür iki gözüm
Hastalanırsın...
Gel şuracıkta uzanıver
Böyle Gidilmez...

Bu alelacele sevmeler,
Bu mermisine koşan hedef telaşı
Bu ayaküstü gelmeler,
Ve de bu sahipsiz gitmeler..
Yorma takvimleri,
Nasılsa düşecek sayfalar birer birer
Bir bakmışsın dün oluvermiş bu günler
Geçmedi mi iki gözüm
Bitmez sandığımız bunca zaman
Ardımızda kalmadı mı onca seneler
Hani çocuktuk,
Her köşesini sen tutardin sokağın
Az mı gol yedim hayattan
Sana ilişirken gözüm
Sen biraz daha ip atlasan hayallerde
Ben biraz daha çelik çomak oynasam
Yarım kalmış ne varsa tamamlasak
Sen "Yarim"
Ben yarım
Böyle Gidilmez....