Boyalı Küpler Şiiri - Zeki Tüyen

bir kül yığını birikir han kapılarında
gümüşten tüyleri kaybolur kuşların ölgün sularda
ve gölgelerin gölgesi düşer yalnızlıklara
o yalnızlıklar ki baharın en güzel vaktinde
vaktinden önce açan çiçekler gibi
kavrulur güneşin som ateşinde
ah, böğürtlen gözlü mahzunluğum benim
nice sevdaları kuşanırsın da bir bir
bir ince sazdan dökülen nağmeleri, faslı hicazdan
yüzünde yağmurlu bir gülüşün izlerini
ve derin bakışını gizemin, dağları delen bakışını
gün gelir bir ince derede boğulursun

ağaçlar, ovalar, yollar ve alabildiğine bir doğa
ve alabildiğine mavi bir gelecek belki
bir biblo gibi gözlerimizde alabildiğine
ve eski zaman hikayeleri dünden kalan
eski zaman insanları kadar eskimiş
eski zamanlarda eskimiş belli ki
biz kendimizle haşir neşir olurken yani
yarınların umudunu büyütürken içimizde

bakarsın filanca mahallede ışıklar söner
karanlık kaplar her yanını evlerin
boncuk boncuk terler süzülür tenimin ekseninden
ben acıkmayı senden öğrenirim, alfabeden
korkmaktan korkmamayı öğrenirim
uçup giden bir balon gibi avucumun içinden
seni kaybetmekten korkmamayı öğrenirim
ve uzun bir yolculuğun ağırlığı çöker omuzlarımıza
güneşi de arkamıza alırız birlikte, arkamıza
seninle çığlıkları büyütürüz gecelerin koynunda
seninle umutları büyütürüz kocaman dağlar gibi
çocuk büyütür gibi büyütürüz çığlıkları, umutları
büyütürüz içimizdeki her şeyi sevgiden yana
saatler saatleri vurur zamanın içinden
ve gözlerimizde kor bir alevin izleri
bakışlarımız ince dokunuşlara dönüşür derinden
sonra bir doygunluk kaplar her yanımızı
çan sesleri kulağımızı yırtar
bakarsın filanca mahallede ışıklar söner
gün doğmadan neler doğar bakarsın
seninle umutları büyütürüz kocaman dağlar gibi
büyütürüz içimizdeki her şeyi sevgiden yana

ben boyalı küplere yüklerim anıları bir bir
bir yığınak gibi yığarım gönlümün ortasına
kötülerini ayıklarım, iyilerini sayarım bir bir
bir sır küpü misali hayatın içinden
sarıp sarmalanan kıymetinden kendinin
o anılar, o anılar ki bir nakış gibi
bir nakış gibi nakşedilen zihinlere
sonunda paylaşılan bir dilim ekmek gibi
değilse de mutluluk
ben yine de,
boyalı küplere yüklerim anıları bir bir
bir yığınak gibi yığarım gönlümün ortasına
kötülerini ayıklarım, iyilerini sayarım bir bir
o anılar ki benim vazgeçilmez hazinelerimdir

sonrası zaman ötesi bir yolculuk olur
sonrası benden öte bir şey sanki

istanbul; 23.05.2016