Bir fırça aldım,
Ve bir kutu da boya.
Tek renk, Beyaz! Kar Beyazı!
Evin, sokağın, şehrin,
Denizin ve göğün,
Ve hatta gecenin
Beğenmediğim yerlerini boyuyorum beyaza.
Eskimiş çitleri, çatıları,
Küflenmiş duvarları,
Tozlanmış kaldırımları,
Hatta eskimiş çarıkları
Solmuş paltoları
Ve daha önüme çıkan nicelerini…
Boyadıkça zamanı geri döndürüyorum.
Boyam yeterse
Kalu-Bela’ya kadar döndürmek istiyorum.
Keşke gücüm yetse de
Kararmış kalplerimizi de boyayabilsem,
Kar Beyazına!
Kayıt Tarihi : 6.1.2015 23:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şuayip Avşar](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/06/boyaci-ciragi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!