Zaman önüne katıp sürer durmadan
Bazen umut verir bazen avutarak
Bilinmez arzdır o göz kırpan semadan
Bir boşluktan diğerine savrularak.
Binlerce yıl ve binlerce asırlardır
O güneşin ne bitmez ateşi vardır
İster boş ver alemi istersen çıldır
Döner dünya boşlukta yuvarlanarak.
Gök kubbeye sayısız yıldız asılmış
Uzak yakını birbirine karışmış
Aynı düzen şaşma yok sanki alışmış
Yetermi düşünmek onu anlatarak.
Kim var oralarda insan mı, başka mı
Nasıl dünyaları tümsek m,i gayya mı
Seslensek birlikte duyarmı, duymaz mı
Mevla) nasılda dizmiş tasarlayarak...
Kayıt Tarihi : 2.9.2021 22:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaman 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/02/bosluk-433.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!