Boşluk Şiiri - Nesrin Şahin

içimde kocaman bir boşluk
elimde bir kalem
önümde bir kağıt bomboş
sevgiyi anlatmalıyım en süslü kelimelerle,
nefreti belki de kalleşlere, hainlere duyduğum nefreti
aşkı anlatmalıyım, tatmayan yüreklere,

ne kalemim yazar oldu
ne sözlerim konuşur oldu.
çığlık çığlığa susuyorum şimdi.

kimse duymuyor beni
kimse bilmiyor içimdeki fırtınayı
durdum
düşündüm
hissettim.
gözlerimi kapattım karanlıkta..
zaten karanlıktı oysa ki,
kapatmaya hacet yoktu

düşünmek ne düşündüğünü bilmeden
sevinmek, neye sevindiğini bilmeden
yaşamak
neden yaşadığını bilmeden,,,,