Boşluk; karanlık, rutubetli, kötü kokan bir boşluk.
İnandıklarını öldürüp atmışlar inanlar.
Kötü kokulu, çürük cesetlere dönüşmüş inanılanlar.
Modası geçmiş umutlar, rengi pembeden griye dönüşmüş hayaller falan.
Hani sayım yapsan, yoklama alsan "burada" diyebilecek hiçbir şeyin olmadığı kalabalık bir boşluk.
Her ihanetten ve hayal kırıklığından sonra nüfus daha da artıyor.
Ölü tanrılar da var burada ve onların katilleri peygamberler de.
İnanılmaya değer görülmemiş hiçbir şey yok.
Bir tek inanılmayanlar dışarda.
İNANILANLARIN HEPSİ ÖLDÜRÜLMÜŞ,
İNANANLAR VE İNANILMAYANLAR TARAFINDAN...
Kayıt Tarihi : 10.2.2018 00:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Baysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/10/bosluk-348.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!