Ne tabip ararım, ne boş teselli,
Ruhum açlıktan bitkin sadece, bu belli,
Kalem emrime amade, lakin kelimeler sitemli,
Ötesizler, azıcık ötede durun, bu yürek içeriden nemli.
Uzunca yazarım okumaya üşenirler,
Kısadan kestiğimin özü ağır gelir, çözemezler,
Kalkıp bir de lafı akıllarının hükmünce şekillendirirler,
Varıp mezara yatasım, sabahım olunca surla uyanasım gelir.
Sitemim kendime kimse alınmasın üzerine,
Şehvetli sevmeler pişmemiş ekmektir aşka düşene,
Derler tahtların da sahibini bırak, dön taburede göz süzene,
Aklını yitirmişlerin önüme koyduğu lezzet, kuru görüntüyü sevene.
Kayıt Tarihi : 3.4.2017 10:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Gebel](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/03/bos-verin-beni-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!