Boş Tavan Şiiri - Şevval Çetinkaya

Selam yüreği güzel insan.
Dalmışsın yine uzaklara.
Gözlerin yine yağmurlu,
Ha yağdı ha yağacak.
Selam kalbi kırık insan.
Kalmışsın yine usulsuzca.
Sözlerin yine uğultulu,
Ha duyuldu ha duyulacak.

Bekleyişler sarmış içini.
Nedir seni bu çaresizliğe mahkum eden.
Nedir seni sevmeye sürükleyen.
Nedir seni bu denli hiddetlendiren.

Kalma öyle.
Yorgunluk sana göre deil.
Söyle içinden geçenleri,
Anlat rüzgarlara,
Denizlere,kuşlara.,
Ama anlatma insanlara.
Anlamazlar.
Kırarlar,parçalarlar o narin yüreği.
Hoşçakal yüreği güzel insan.
Ben hüzünle baktığın boş tavan,
Ağlamalarına eşlik eden o yorgan.
Sessizliğine bağıran o karanlık isyan..