-sen benim kim olduğumu biliyor musun?
-bilmiyorum, kimsin sen.
-bende bilmiyorum,
kimim ben.
sadece bir kapalı kutu
gördüğüm zaman
gelir aklıma bu soru.
aşamadığım her şeyimin
bu kutunun içinde
saklanması olmasın asıl konu.
Kayıt Tarihi : 13.12.2006 15:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
----------
Sahi kimiz biz, ben siz, ötekiler kimlerdir, tanıyor muyuz kendimizi gerçekten.
Zor bir durum, çetrefilli. Şimdi ben bir sürü şey saysam örneğin, olduğum-olmadığım,
olabileceğim ihtimali olan...
Mantık dahilinde şeyler sıralarsam belki inandırıcı gelebilir, algı ve bakış açısına da
bağlı elbet ama en kötüsü kimliksiz ve ağzı kapalı bir kutu gibi olduğunu düşünmesi
olurdu sanki insanın...
Yani çözülemeyen bir sır varsa o da insan olsa gerek, iç dünyası, neyi eğri neyi doğru yaptığı,
bana yanlış gelenin ötekine doğru gelmesi. Örnekler çoğaltılabilir elbet. Ancak bu güzel havada
ve masamda bütün ihtişamıyla salınan çiçeklerini boy boy açmış menekşe negatif tüm
duygularımı dağıtıyor.
Onun işi de güzel olmak, kolay değil hani yüklenen görev...Galiba güzel olmak da kimliksiz
olmak kadar zor ve meşakkatli bir eylem....
Akşam üzeri bu güzel şiir tüm yorgunluğumu unutturdu...
Şaire ve şiire teşekkürlerimle...
Kime : uzungemici / cevat çeştepe
Tarih : 04.10.2012 22:39 (GMT +2:00)
Konu : Yn: [barisa-davet] Cevat Çeştepe*****Boş kimlik
Kendinle konuşmanın böylesine şizofren şiirini okumamıştım. Usta ellerini kesinlikle öptürecek bana. saygılar.
Paylaşıma teşekkürler.
yüreğinize sağlık, kaleminiz daim olsun...
saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (4)