Boş Kafesimiz Şiiri - Taha Naganlu

Bir yaz günü
Annem ocakta babam televizyon izlerken,
rüzgar deli gibi eser,
papağanımız aşağı iner
Allahım neden estirdin deli rüzgarı?
Neden bozdun güzel yuvayı?
Artık bakarım boş kafese.
İçim burkulur kimse bilmese bile
kimbilir!
Belki bir kedinin kanında
Yada bir evin penceresinde,
bir ağacın dalına tünemiştir belkide
Öksüz kalan göğüs kafesimdeki kuşun ikizi,
Artık bakar boş kafese.