Boş Duvarlar Şiiri - Semiha Çelikkol

Yanlız odamdayım yine
saatin tıkırtısı kulaklarımı
tırmalarcasına
oyun oynuyor benimle
boş duvarlara bakarken
birden...
görüyorum gerçeği
cansız
değişik renklerde
kimi sıvası düşük
kimi cansız deryaların
peşinde
gibi,,,,
ama dertlerimizi
anlatmıyormuyuz onlara
gözyaşlarımıza şahit
olmuyarlar mı
kimi sevinçlerimize
içimizi dökmüyormuyuz
acımızı deşmiyormuyuz
onlara
boş bakarken
düşünüyormuyuz
cansız duran bir
sıva
bir renk
ama ortak olmuyorlarmı
sevdamıza
mutluluğumuza
sarmıyor mu bizi
dört bir yandan
yumruklamıyormuyuz
bazen
hırsımızdan
layık olana
yapamadıklarımızı
söyleyemediklerimizi
suskun kalışlarımızı
paylaşmıyormuyuz
cansız gördüğümüz
ama sadık
birer arkadaş
değilmiler
aslında
sırtımızı yaslayıp nedenlere
bıraktığımız
gecenin bile
kıskandığı
bir dost
sırdaş
cansız olarak gördüğümüz
ama yüreği olana
bile anlatamadıklarımıza
şahit olan
dinleyen
bizi sarmalayan
dermandırlar aslında....