Canım Yanıyor Şiiri - Semiha Çelikkol

Beyaz güller solarken
gün karanlığında
gece esir almış iken
güneşi
güneş küsmüş iken
yüreklere
çaresiz çığlıkların uğultusu
ruhumda
ızdırap kırbaçlarını
tattırmakta benliğime
damarlarımdan
akan zehirin
savrukluğu
sıkarken yüreğimi
sorgulara çekerken
bedenimi
ellerim çaresizlik toğumlarını
biriktirmekte avuçlarımda
yere damlayan kanlarım
umutlarım
paramparça olmuş
yarınlarım
sevgisiz kalmış
haykırışlarım
sesimin gözyaşı akıttığı
gözlerimin haykırdığı
gerçekler
canımı yakıyor
dilenirken kapı,kapı
merhamet yarınlarımın
öksüz arzuları soluyor
VE
YİNE GÜN GECEYE TESLİM OLUYOR...
SEVGİSİZ KALAKALMIŞLARIM
ÖLÜYOR.....