boş durmadık ustam,
aradık,
önce kendi isteğimizi
sonra canı,
canan geldi en son
giydirdik üstüne şiir hırkasını...
boş kalır mıyız ustam!
çalıştık,
terledik
boncuk boncuk
ter aktı suratımızdan...
ellerimiz hala kanamalı
yüzümüzde
çizgiler çoğaldı
zaman suydu ya
ordan geldik nasıl olsa
gözlerimizden akıp gitti...
boş kalır mıyız ustam!
sevdik
sevildik mi bilemedik ama
olsun deyip sarıldık yolumuza...
oldu mu şimdi deme usta
boynuz kulağa geçmesin diye
atıp duruyoruz şurda
hiç boş kalır mıyız
dağıttık, topladık
yıkıldık da
yine ayakta kalmayı başardık ama!
usta bir haller oldu anlaşılan
aklım bir karış havada
dalgayla kürek çektik diye
ceza keser mi
yargıç olan gecenin devi...
vallahi boş kalmadık be ustam
havayı bolca aldık ciğerlerimize
memleket havası çaldıramadık ya
neyse, kendimiz çalarız
vakti geldiğinde deyip
sussak adam oluruz galiba...
01/03/2006-17:57
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 22.7.2006 01:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlknur Köknar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/22/bos-durmadik-ustam.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)