Boş Boğaz Şiiri - Veysel Şimşek

Doğru varken yalancıyı tanımam,
Bende bazı insanları anlamam,
Güvenme dünyada kalır han hamam,
Bile bile kalpler kırar boş boğaz.

Önce söyler sonra söylenen sözü,
Koyar yüreğine ateşi közü,
İki yüzlü insanların utanmaz yüzü,
Bile bile kalpler kırar boş boğaz.

Sonuçta insan ne fark eder uyruğu,
Çıkarı uğruna sallar kuyruğu,
Yırtık yüzlü ar damarı sıyrığı,
Bile bile kalpler kırar boş boğaz.

Cahil kinin gölgesine saklanır,
Suçluda olsa yalan söyler aklanır,
Karektersiz insandan ne beklenir,
Bile bile kalpler kırar boş boğaz.

Dostluğu untmuş nefsin yolunu tutmuş,
Tapmış mala mülke ölümüde unutmuş,
Ne diyem ben gayrı insanlık bitmiş,
Bile bile kalpler kırar boş boğaz.

Bazı insanın ne farkı var sığırla,
Hiç uğraşma defol git de uğurla,
Uğraşılmaz şaşı körle sağırla,
Bile bile kalpler kırar boş boğaz.

Veysel derler böylelere kursaksız,
Allah bilir ancak kim haklı haksız,
Cahil nankör yanar döner bir öksüz,
Bile bile kalpler kırar boş boğaz.