Börü'nün Gülü Şiiri - Yusuf Durmuş

Açtığını görmeyecek miyim Turan gülü?
Kokun burnumdayken denir mi sana güntülü.
Yüce başı bembeyaz karlar ile örtülü,
Tanrıdağ'ında savrulur yılgınlık külü.

Ural'ı Altaylar'a taşıyacak Başkurtlar,
Urmiye'den,Tebriz'den uluyacak bozkurtlar,
Kerkük'ten Gulca'ya kurtulacak esir yurtlar,
Atayurda yürüyecek bütün anayurtlar.

Töremdir bana atalarımın emaneti,
Sarılırsam;kum olur bedevi cehaleti,
Türkistan'a denk gelir mi arabın cenneti?
Cennet onun olsun,bana yeter Türk Devleti.

Kendi kanında kızıllaşsın moskof oviçler,
Çinliler çok deme,Türk'ün karşısında hiçler.
Bir de bir nahır var;tarihsizliğini içler.
Türk'ten toprak çalınır mı? Be vatansız piçler.

Yürü! Demir dağlar eriyinceye dek yürü,
Ezipte geç,büyüklüğünü görmeyen körü.
Yürü! Kapkara meydanları kızıla bürü,
Sen yürü ki,ardından yürüyelim Gökbörü.