Borç Namustur
Kendini bil!
Kudreti mirasın
Bil ki
Topluma sırasın
En yüce değerken emek!
Nafakayı arıyorum demek
Topluma karşın
Finansman, kredi, ihale, ticaret, kâr...
Hepsi bizar
Ahdi peyle ölçerken arşın
İşte bu sebeple karışır çarşın
Her şeyi değişirken kulun
Ezberi değişmez
Zühd, zahide tuzakla
İtibarıdır çulun
Birinci yüz yılmış
Yirmi birinci yüz yılmış...
Köleyi ikna edemezsin
Köle olmadığına.
Kulluk bir minnettir
Köleden efendisine
Daima hep bir borçla
Yokken mülkten harcı cep
Eşitlenmiştir kölelikle mücep
Hiç yoksa kölenin
Efendisine borcu
Bilin ki illa
Vebaldir boynuna
Aldığı nefes; namazla orucu...
İki omza iki feramus
Başa gelen takdiri biatle
Kulluk borcundur(!)
Kölelik sömürülen namus
15.10.2022
Zühd: Dünya nimetlerinden yüz çevirme. Dünya malına itibar etmeme Zenginin olan zenginliğe tamah etmeyecek olan.
Zahit: Zühd sahibi olan kişi. Dünya malından kaçınan kişi. Bunlar köleci sıfatlarıdır. Zenginden zühd, zahit olmaz. Olursa zengin olmaz.
Pey: Caymayacağını belirten ahit sözü. Ya da caymayacağı karşılığında verilen par.
Nafaka: köleci anlatımla ekmek, yiyecek, giyecek olan. Ekmek parası kazanmak.
Harcı cep: Cep harçlığı, cepten harcanacak para
Mücep: Borç
Vebal: günah, suç
Feramus: Muhafız, koruyucu
Kayıt Tarihi : 15.10.2022 13:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!