Böcekten Çiçeğe Şiiri - Mehmet Necip Özmen

sevgilim
her ne ise usundaki
niye düşünürsün ki uzun uzadıya
duyur sevgini
al gözlerinden yüreğine

çiçek
çiçek açar çiçeğe
böcek böcekle çiçekte
naziresi yaşamın
nazarı doğanın

sevgi mi
ne geçmişte
ne de gelecekte

bahar
bir bahar gelir
her yanın renk
rayihasında mestsin

böcek baygın sende
sen böcektesin

muhteşem
sunuştalar doğurgan ilahlar
sancısı azalır toprağın
uzun uzadıya düşünmemek gerek
bir dokunuş belki
küçücük
naifçeden
nazlıcasından
o kadar uzun değil ki

yaşamkısacık
şu ana bir özet koymak gerek

incitmemek bir adı olsun
diğer adı kırmamak

günü olmasın ille ki
an’ı bile bine bölüp
bin parçanın bininde de sevmek

ve
seni seviyorum diyebilmek
sevgilim

14 şubat 2008(herhangi bir gün) Denizli