İlk düşen cemre gibiydin gönül bahçeme,
Kurul gönlünce gönül köşküme,
Her mevsim al beni savur gideceğin yere,
Karışayım kabaran engin denizlere...
İlk cemrem gibiydin her gülüşünde,
İster göğe düş ısınsın gönül köşküm,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta