Bizim eşek dama çıktı
Yüksekten köylüye baktı.
Babama bir tekme çaktı
O dönüp eşeğe baktı.
Babam ona ot verirdi
Eşek her gün semirirdi.
Tekmelerle damı yıktı,
O yıkımdan sağlam çıktı.
Nerden bilsin eşek aklı
Onu besleyenler HAKLI…
Som altındandı semeri,
Yuları gümüş kemeri
Onu hayli şımartmıştı
Duygusunu kabartmıştı.
Köyü malı sanıyordu,
Zamanla yağlanıyordu.
İmrenirdi ona köylü,
Eşek biraz katır soylu.
Gururluydu kibir yüklü,
Öç almaktı bütün aklı.
Bir plan yaptı içinden
Hiç derdi yoktu geçimden.
Ağzına takmadan gemi,
Yedi arpa, yonca, yemi.
Hep köylüyü düşman bildi,
Geçmişini tümden sildi.
Köye sahip olacaktı,
Tapusunu alacaktı…
Bir gün çıktı yüksek dağa
Bir anırdı baktı sağa.
Göz dikti koca ırmağa
Bir yudumda içecekti…
Köyün suyu bitecekti.
Köylü dedi: — O su ortak
Bu düşüncen çok yanlış bak.
Bize kumpas kuruyorsun,
Sen belanı arıyorsun.
Gel ortada anlaşalım,
Yarı yarı paylaşalım…
Eşek dedi: — Benim mera,
Dağlar, taşlar, ırmak, kara…
Zengin, fakir ve fukara
Bana biat edersiniz,
Ya da köyden gidersiniz.
Köylü dedi: — Geldiğinde
Bir şey yoktu benliğinde
Ne semerin ne de gemin
Biz verirdik bütün yemin.
Semirince kafa tuttun
Tüm geçmişini unuttun.
Ağaçlarımızı kemirdin
Madenlerimizi sömürdün
Köyden kovdun sığırları
Sahiplendin çayırları.
Çetelerle birlik oldun
Zenginlerle, halkı yoldun.
Köyün varlığını sattın
Bir ekmeğe muhtaç ettin.
Ne adalet ne hak koydun
Bizi soydun, çıplak koydun…
Yolsuzlukla zengin oldun,
Beytülmaldan neler çaldın!
Neyimiz kaldı soyacak,
O miden neyle doyacak.
Helal bir şey yemiyorsun,
Hesabı var demiyorsun.
Şimdi de suya göz koydun,
Yeter gözümüzü oydun…
Eşek dedi: — Yüksekteyim
Emirlerimi bekleyin,
Emeklerim haram olsun
Bağrınıza ateş dolsun.
Ben kendimi harap ettim
Ulan sizi adam ettim…
Ben gelmeden yol mu vardı?
Dağlara kar mı yağardı?
Gide gele yollar yaptım,
Tepindim karlar yağdırdım.
Tekelerden sütler sağdım,
Sizi nimetlere boğdum
Çıplaktınız ben giydirdim
Ap açtınız ben yedirdim.
Anlaşıldı nankörsünüz,
Topunuz sağır, körsünüz…
Ciğeriniz verem olsun
Emeklerim haram olsun…
Bir ses dedi: — Ulan eşek
Altında kuş tüyü döşek
Sağın solun dolu uşak
Dizilmişler kuşak kuşak
Geçindiniz sırtımızdan
Düşün artık yakamızdan.
Kanımızı emiyorsun,
Yeter artık demiyorsun.
Köyün varlığını yuttun,
Fakir idin yükün tuttun.
Sen kaptın bütün nimeti
Bize yükledin külfeti…
Eşek gerekmiyor köye
İstersen sor bir kediye
Atık bizler akıllandık
Birbirimize dayandık.
Şimdi çok güçlüyüz senden
Hakaret ve tehdidinden
Korkmuyoruz yemin olsun.
Hak, adalet yerin bulsun…
Sallayınca dağı alkış
Eşekte değişti bakış
Eşek düşüp yerde kaldı.
Köylünün zaferi oldu.
Bu bir masal ibret olsun
Tiranların sonu gelsin.
Ahmet Karaaslan
05/02/2023 Talas
Kayıt Tarihi : 1.12.2024 17:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesini okuyucunun anlayışına bırakıyorum.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!