Bize Zulum Getirdi Şiiri - Nihat Kuruyer 3

Sizin hangi mahşerin çocukları olduğunuzu, hangi mevsimde doğup, büyüdüğünüzü bir türlü öğrenemedim.

Yokluk mahşerine yenilip, gelseydiniz dünyaya.
Gönlünüzde acı izler, yüzünüzde çizgiler, boynunuz bükük olurdu.

Biz yıllarca köyümüzden geçen boş tiren vagonlarına el sallarken.
Siz şehir merkezlerinde, peronlarda Avrupa yolculuğu yaptınız.

Yağmur sel felaketi yaşasaydınız, eviniz, damınız damlardı, yüzünüz asık yaşardız.
Biz patlayan balonumuzun peşinden koşup, günlerce hüngür hüngür ağlarken.
Siz topun rengi kırmızı olsun diye, rica edip naz yapardınız.
Biz sabah uykusuna doymadan, tekme tokat kalkmaya alıştık.
Siz günaydın sözcüğüyle uyanmaya alıştınız.

Aslında sizin mahşeriniz falan olmamış, mahşeri hep biz yaşamışız.
Siz bize şükür etmeyi sevdirdiniz..
Biz size doymayı öğretemedik.

Halbu ki, vatana can vermeye gelmiştik
Size huzur
Bize zulum getirmiş.