Ben size bir öykü anlatmazdım, üzmek istemezdim ondan,
halbuki şiir bir volkandır, ansızın patlayan, mağmanın
altında kalmış erincimiz, en çok insan olduğumuz zaman.
bir dokuya yerleşmiş, uzayın saklı kodlarını, yüreğin akışkan
damarlarında açıklayan, tutuşan bir meşalenin, varmış,
bırak gideyim dersin, o ufuklar yutmadan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim