Hep barış hâlindeydik küsmek istemiyorduk,
Yumruklar sıkılıyken de konuşamıyorduk…
O, onu dürtüyordu hiç sebepsiz boş yere,
Diyordu, konuşmayacaksın güven bizlere…
Konuşursan küseriz ve seni terk ederiz,
Biz, onu dışlamışız onu görmeyeceğiz…
Sen de muhalif ol ki kendisini bilmesin,
İşin farkına varsın adamdan zannetmesin…
Biz, mütevazııydık adamız, dememiştik,
Dışlamanız ki boşuna biz bir şey değildik…
(19/Haziran/2018)
Kayıt Tarihi : 15.6.2018 18:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!