Biz küçükken daha büyüktük

Biz küçükken
Göz yaşımızı
sümüğümüzü, neyinen sileceğimizi bilmezdik.
Kirli yamalı kazak kolumuz
Küllük harmanlayan elimiz
ve cebimize hiç konulmamış,beyaz Peşkirimiz vardı.
Ne utanırdık yoksuluktan
yalanlarımızı saklayarak oynardık..
Oğlaklı Kuzulu Davar izinde,
düğünlerin Köse ölüsüne
ve gelin almaya gidenlerin ağıtlarında
Salafat yarışına ne çok gülerdik!
"Hey huluma huluma
su doldurdum tuluma
vereceksen dogru salafat ver
köpek gibi uluma!
Diyelim Allah Allaaah
verelim Muhammed Aliye Salafat"….

Kiskiçli çiğdemin Tereyağlı Bulğura karışıp
yufkaya serilmesiydi dünyamız..
Umutlarımız,Kaf dağında yeşersin diye
Zümrütü Anka´ya rüşvetimiz,
gak deyince et, guk deyince suydu
Ayaza çalan gecelerin, Kuşburnu çaylı masallarında!

Kerbela dan iki imam gelecekti
çatal kılıçlı babasıyla,
Boyları kavak kadar uzun
kolları sögüt dalları kadar çoktu
Doğruyacaktı yoksulluğumuzu
imanımız gevredi beklemekten
ve ne çok göz feri tükettik binlerce yıl.
Meğer,
etten kemikten,
kandan,sinirdenmiş herkes.
Din, din diye helal lokmamızı,
filo ambarlarına istiflediler, geceler boyu.

Karanlık odalarda
acı ve yoksulluğumu büyütmüşüm.
Tırnak izlerim var hala,
isten sararmış Kireç duvarların döşünde

Ben,iç çektigim acılarımı,
tuzlu sularımdan tanırım sevdigim .

Utanma emeğin gözyaşından.
Yürüyelim,
El ele, kol kola
yola çıkma vakti geldi Haydar!!

Haydar Metin