Biz(Dik) Şiiri - İlker Ünlü

Biz Hep İnce Bir Yagmurun,
Söz Gecirilmez Ayrılışlarından Geriye Kalan,
O Hüzünlü Bugusuyduk…
Bizdik Hep Üşüsek Bile Ellerimizi Cebimizde Degil;
Ellerimizde Isıtan…
Cebimizde Bile El Ele Olan…
Ugruna Dagları Küçümseyipte,
Gelsin Karabasanlar Biz Ayrılmayız Diyende Bizdik.
İkindi Üstlerinde Birbirimizi;
Kimsenin Kimseyi,
Özleyemeyecegi Kadar Cok Arayanda Biz…
Ugruna Efsaneleşen Masallar Yaratıpta Ben,
Bu Masalda En Güzel Rolu Paylaşanda Biz….
Senin İçin Bir Ruya Gibi,
Unutulan Gecmişin Satır Aralarında Kalan;
O Sana Yazılmış Efsanelerin Buyurdugu
Sevgi Selinde Yüzende Bizdik…
Ve Birgün İnceden Bir Yagmur,
Yagarken Asktan Donmüş Basımıza,
Bir Türlü Ayrılamayanda Biz…

Kar Nede Güzel Yagıyordu Dimi Fönlü Saclarına?
Ne Güzel Doguyordu Gunes Gokovada?
Caddeler Ne Kadar Bostu Biz Yururken Mugla Sokaklarında?
İstanbulda Bogaza Ne Demeli?
Biz Varken Ne Kadar Da Temizdi Suyu Işıldayan…
Bolu Nekadar Sıcaktı Kış Ayında?
Şehirler Bizimleyken Ne De Güzeldi…
Aydında Bir 10 Dakika Otogarda Sarılış…
Ve Anıları İle Manevi Degeri
Kitaplara Sıgmayacak Önucan Apartmanı…
Kumsalda Cok Sevdigim Deniz Ne Kadar Önemsizdi Gökovada?
Babanla Tanıştıgım İlk Günkü Heyecan?
Ankaramız Vardı En Güzeli?
Yolları Bos,Kızılayı Issızdı Biz Beraberken…
Elin Üşümüşle İlk Defa Birleşen Ellerimiz,
En Son 2005te Evinin Kapısının Onunde Dokunmustu Birbirine…
Ve İzmir…
Bir Gökyüzü Vardı Orada Senin Kararttıgın…
Gokyuzune Dusmanca Bakıpta Beni Anlamadıgın?
Sonra Gururunu One Cıkarıpta Sevigini Harcadıgın! ! !

Ve Şimdi Biz Yokuz! ! !
ne İ ne Z yanyana Degil Artık…
E ve N nin Dayanılmaz Yalnızlığında
Yeni Bir Hikayeye Baslıyor Kalplerimiz….
Sonu Hep Nokta Sonu Hep Kara! ....

Oysa Ne Cok Sevmiştim Seni,
Cıldırasıya Paraladım Kendimi Sevgim Ugruna…
Ne Biliyim Gulum Nereden Biliyim?
Gün Gelipte Sevgime Bile İnanmayacagını?
Ona Bile Değişecek Diyeceğini?

Şimdi Kara Bir Kalemle,
Bana Kırmızı Gözükerek,
Çok İstediğin Güllerden,
Sarı Bir Demet Elimde;
Sana Son Şiirimi Yazıyorum...
Ben Bile İnanamazken Bunun Son Olduguna;
Senin Halini Düşünemiyorum...
Keske Böyle Olmasaydı Amma;
Buna Cok Zorlanmış Bir Şekilde;
Elveda Diyorum.....

Ocak 2005