Karanlıkta yürüyenler biz değildik,
Ve gölgesinden korkmayanlar.
Korkuyorduk ikimizden birine,
Bir şey olacak diye endişelenen.
Ve biz acıdan da korkuyorduk,
Acınacak duruma düşmemek için.
Cesurca sarılıp kucaklaşanda biz değildik,
Yanlış anlaşılmasından korkmayarak.
Ve bizdik korkutan hayattan bıktığı için,
El çekmek isteyen tüm yaşananlardan.
Ve bizdik acıyı tatmadığımız için,
Acınacak duruma düşen.
Bizdik bir türlü cesaret edemeyip,
Sevdiğimiz halde söyleyemeyen.
Bizdik tedbirli olalım diye zavallıca,
Her şeyimizi kaybeden geri gelmemek üzere
Ve son olarak bizdik ölümsüzce yaşamak yerine
YAŞAMADAN ÖLEN….
Kayıt Tarihi : 11.3.2009 22:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!