Yüzyıllarca bekledi, insanlık âlemi hasretle,
‘’Ben gideceğim, tâ dünyanın reisi gelsin’’
Dedi; İsa Aleyhiselam, İncil’de
O gelsin insanoğlu mutluluğa ersin.
Gözyaşları süzüldü Bahira'nın,
Ve geldi vahyin aydınlığında,
Gözleri kamaştı yarasa tabiatlıların.
Hasret gönüller koştu nura,
Katlanarak bin bir cefaya,
Verseler bile dünyayı bu davadan vazgeçmeyiz.
Güneşi sağ elime, ayı sol elime verseniz.
Vallahi ben davamdan vazgeçmem dedi.
Peygamberimiz.(a.s.v)
Bizde bu davadan asla vaz geçmeyiz.
Yolumuz Peygamber efendimizin (a.s.v) yolu.
Sonumuz olur inşallah onun yanı,
Yürürüz.
İslam’ın aydınlığında
Görürüz.
Kur'an-ı Kerimin nuruyla
Ölürüz.
Biz bu yolda,
Davamızdan vazgeçmeyiz.
O Sidre-i müntehadan öteye davet edilen,
On sekiz bin âlemi aydınlatan nur. İki cihanın güneşi,
Miraçtan namazı hediye getiren,
Yoktur asla şu cihanda eşi,
Verseler bile dünyayı bu davadan vazgeçmeyiz.
Güneşi sağ elime, ayı sol elime verseniz.
Vallahi ben davamdan vazgeçmem dedi.
Peygamberimiz.(a.s.v)
Bizde bu davadan asla vazgeçmeyiz.
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 08:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrikler, güzel şiiriniz için
TÜM YORUMLAR (5)