biz
biz olabildik mi
insan
biz
biz olmak gerekti
biz insan
biz irfan
biz irşat
biz ihsan
yaratıcısı on binlerce yıllık efsanelerin
doğumu ölümü
acısı sevinci
aşkı sevgisi
özüne öz
sözüne söz
kokusunda bebeğin ana
taşı toprağı gücünde baba
olağanüstü varlığı evrenin
ikide karar kılmak yetti kimi
biri karı olduk biri koca
o da yetmedi
hırs sardı bedenimizi
üçte beşte hırpaladık
sonra tırmaladık birbirimizi
bitti sözler
sevgiler de bitti
toplaşmak gerekti kimi
hak getire
binlercesinden sadece birileri
topladı etrafı
soktu düzene isteğince
ne var ne yoksa aldı ve gitti
biz
biz olabildik mi
insan
biz
biz olmak gerekti
biz insan
biz irfan
biz irşat
biz ihsan
emek
yiyebildiğince üretmek
üretmek ve ürettiğince yemek
birileri verdi
biri yedi
birileri verdi
ikisi yedi üçü yedi
beşi onu bini yedi
birileri verdi
yetmedi
üretmeyince insan
yetmedi
eller avuçlar açıldı
dilenildi
sadaka denildi
inaye denildi
bir zamanlar ki bir karasaban yeterdi
yurtluklarda adıydı yaşamın
toprak tohum su ve insan
yetmedi
az insana ne de çok şey gerekti
azot fosfor traktör pulluk
çoğaldılar zenginler
bir yanda açlık bir yanda yokluk yoksulluk
çarptık çıkardık toplayıp böldük
bir sonuca eşitleyemedik
adını da biz koyamazdık
onu bile başkalarına bıraktık
kula kulluk
özü olmaktı her güzelliğin
görevliydi insan
buydu ödevi
biz
biz olmak gerekti
biz insan
biz irfan
biz irşat
biz ihsan
25 ekim 2008 Denizli
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 16.2.2020 11:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!