Biz Şiiri - Sinan Yunak

Öldük
tazelenen ama aynı kalan yaşamlarda öldük
seçildik
bir grup mahkumun arasından ip için biz seçildik
koptuk
ağır acıların yükünü taşıyan ince bir ip gibi koptuk
bağlandık
limana bağlanan gemiler gibi biz de sana bağlandık
atıldık
sararmış eski bir kağıt gibi buruşturulup camlardan atıldık
vurulduk
sevda barikatlarını aşmaya çalışırken tek kurşunla vurulduk
ağladık
tek perdelik yaşamımızın kara mizahına ağladık
küfrettik
bize hiç mutluluk bahşetmeyen tanrıya küfrettik
sürüklendik
yabancı rüzgarların ardından kuru yapraklar gibi sürüklendik
unutulduk
hep yaşanılan ilişkilerin rahatlığıyla unutulduk

(İstanbul 1999)