alnı dik olmalı insanın
an olur
yapar bir hata
yelkeni
sakın ha sakın
düşürmeye sulara
yaymaya duygularını
erkenden
sergi be sergi
yayganlık
insanın başına
en büyük bela
her şeyi imiş
o da onun her şeyi
içinden geçirmeyeceksin huzur payı sözleri
gerekirse
ulu orta söyleyeceksin
bir zamanlardı o
iki kişilik sanılırmış çoğu şey
yaşananların elenmişi
altında kalmışları eleğin
var say ki bir tek un tanesi
düşmüşse düşüncelerin teke
ne denirse adına
bilinmeli artık
yerinde
yeller esermiş
ucunda gibi zamanın
olur ki bir an
lime limedir
tutamazsın kayıp gimiştir yaşamından
sevginin yalan duygularını
hiçbir mevsim barındırmaz inan
hal böyle
ne üç yüz altmış beş günü yılın
ne yıl on iki ay
böyle konmuş adın
sense
arta kalan
terkedilmiş
metruk bir insan
yüzün
gözün
ruhun
bellisin
lakin
içre bir silüet
bende belli değilsin
dik durmak gerek
daim
dik durmalı insan
yazın bile üşürsün belki
zemheride üşümemelisin
sevi aldatması üşüten seni
belki
kandırmacası melun sevinin
ya da bir sonbahar histerisinin
çoktan bitmişse
her şeyi söyleneceklerin
boştur artık
artıklarını at yüreğin
var etmemişsen özünden
yaratmışsan yoklarından
yeridir
derim
bu sözler yabana değil
sana
atma
ve yaz bir yana
kilitlendiğin kayıplardaki anlarına
bitmez diyordun
derya
deniz
sandığın aşkın
olgunluk olgunda kalırdı
her şey başka olsaydı
ballanmışa ham çalınmaz
arı olmalı
işlemeli peteği
ham olsaydı her başlangıç
her şeyi
yeniden
sil baştan yapardın
oğul başka çiçeklerde
bal başka petekte
nicolmuş
hayli bir zaman
karışmış yalanlara
bitmez diye başladığın aşk
bitmiştir başlamadan
26 aralık 2007 Denizli
Mehmet Necip ÖzmenKayıt Tarihi : 30.12.2007 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!