Bitmez Senin Yalanların

Yok neşesi günlerin izleri üzerimde hâlâ yaşanan o matemin
Yüreğimdeki okyanusların halini gelip görmeliydin
Yaşamadım böyle ne fırtına ne kasırga bunların tek sebebi sensin
Söylesene sen hangi yağmursun hangi mevsim

İstanbul İstanbul olalı böyle hüzne sokmamıştı beni
Hadi ben neyse...gözlerimin cezası neydi kapattın pencereni perdeni
Sen duymadın ama kaldırımlar bile isyan feryadı çekti
Çünkü onlarla beklemiştim yorgun sabahlarda seni

Kaç nöbet geçti bilmiyorum karargâh kurduğum o köşe başında
Kimileri selam veriyor kimileri hal hatır soruşta
Dostlar bile haz vermiyor o senin gönül boşluğunda
Çatık kaşlarımda nefretim usandırdın beni hep o yalan yokuşunda

Sen mevsimlerin bukalemun kızı temizlemedin ruhunu hâlâ uslanmadın
Hiç durmadın her mevsim yağdın bir çıkar yol bırakmadın
Çaresizlikleri kaldı elimde gecelerin gözlerimde kan çanağı sabahların
Söylesene hangi mevsimin yağmurusun sen bitmek bilmiyor ıstırabın

Bitmiyor yokluğun bitmiyor kışların gelmiyor beklediğim baharın
Hasretin bir volkan gibi, tüketti beni ardı arkası kesilmez kâbusların
Yangının bağrımda hâlâ tütüyor eriyor yavaş yavaş gönül dağım
Söylesene hicranım gözlerimdeki kan çanağım sen hangi mevsim yağmurusun
Hiç belli olmuyor zamanın bitmiyor yalanların...