Sesin üzerinden topladığım zaman,
bir tat içre saklanmış inan, ki
gülümsemelerin yanar bir yandan.
Uyanır apak tenin, öpüşlerin güllere
karışırken, yaşamı avuçlarız, ölümcül
bakışların sızar hücrelerime, kimi zaman.
Umursama, terkedelim bu evreni, tanınmayan.
Tekrar dokunur gözlerin, bakışların volkan.
Bırak kendini, saç örgülerin karışmış,
duyulur tuhaf içlenmeler, garip denizlere
karışan. Yaklaşırken önemsemez, sınırlar
aşılır, hatırlardık sonra, ışıklar ayrı bir
doku, güller açar yavaştan, tekrar inşa edilir,
bir uzak konak, görünmez, kuşlar uçuşur
etrafında, günün, ellerinden tutarız, belki bitmez,
o zaman.
04/01/2017
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 4.1.2017 09:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/04/bitmez-58.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!